Ik heb er al twee blogs aan gewijd, maar op de één of andere manier blijft kiezen voor een nieuwe leefstijl die gepaard gaat met afvallen en een betere conditie een hot topic, zoals in de bladen. En of ik er ook eens foto's bij wil plaatsen? Tuurlijk. Ik vind het leuk dat er meegelezen/meegeleefd wordt. Nou, daar gaat ie dan. De foto links in de collage is de foto die ik onder ogen kreeg van mezelf bij een feestje, begin april dit jaar. Waar ik van schrok. Waarom zie ik mezelf nooit zo in de spiegel zoals op foto's? En waarom kan ik, steeds weer, zo makkelijk alle overduidelijke signalen negeren? Kortademigheid, kleding die te strak zit en maar smoesjes voor mezelf blijven verzinnen waarom ik er "echt niets aan kan doen". Niet dat ze niet waar zijn hoor, maar ze zijn geen reden om niet zelf in actie te komen.
Ik heb een aangeboren auto immuunziekte. Mijn schildklier functioneert niet zoals zou moeten. Ik gebruik medicatie. Ik ben bijna 53. Ja, ik heb overgangsklachten. Ik heb traumatische dingen meegemaakt die resulteerden in emotie-eten. Zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Maar dat doe ik dus niet. Niet meer. Ik wil niet in herhaling vallen door weer tot in detail te gaan beschrijven wat ik in mijn eerdere blogs al benoemd heb. Ik zal wel de vragen beantwoorden die ik kreeg:
Heb je een maagoperatie gehad? Ik ben niet geopereerd, ik geloof persoonlijk niet in maagverkleining of GBP omdat ik dat zie als symptoombestrijding, niet de aanpak bij de bron en oorzaak. Dat is mijn persoonlijke mening en iedereen die anders denkt of doet: prima! Het gaat om wat voor JOU werkt! Ik ben alleen maar blij voor degenen die ermee bereiken wat zij het liefst willen. Wat ook meespeelt is dat ik als ex-coma patiënt bij voorkeur situaties vermijd die volledige narcose vereisen.
Hoe ben je meer gaan bewegen? Ik ben gewoon gaan wandelen. Met de Ommetje app en ik gebruik de Pacer app als extra motivatie, waarmee ik challenges doe en medailles verdien die ik vol trots aan de muur hang. Alle begin is moeilijk. Zie je de foto rechtsboven? Dat is een rood en bezweet hoofd, van de inspanning. Dat is normaal. Dat is niets om me voor te schamen. Wel vind ik het, gevoelsmatig, fijner om in mijn eentje te lopen dan zo in een sportschool te staan, omringd door topfitte en loei-strakke mensen. Ieder zijn ding. Ook hier geldt: doen wat voor jou werkt. Maar bewegen is wél een must!
Gebruik je medicijnen om af te vallen? Ik gebruik geen pillen, poeders, capsules, injecties of andere flauwekul om af te vallen. Ook een persoonlijke overtuiging van me: medicatie gebruik je als het strikt noodzakelijk is en je een (ernstige) ziekte hebt die het gebruik vereist. Obesitas is ook een ziekte, ja, dat klopt; maar wel eentje waar ik zelf nog een hoop aan kan doen.
Weeg je echt alles af wat je eet? Meten is weten. Zonder keukenweegschaaltje en een manier om mijn ingenomen calorieën te tellen wordt het lastig. Schatten werkt niet goed genoeg. Weet jij wat een boterham precies weegt? Of het verschil tussen 11 gram of 22 gram boter? Weet wat je eet. Ook gezond eten kan veel meer calorieën bevatten dan je denkt. De Food App die ik gebruik laat ook nog eens netjes zien hoe de balans is tussen Koolhydraten, Eiwitten en Vetten. Ideaal en gratis. Met smokkelen belazer ik alleen mezelf. Als ik af en toe uit eten ga, laat ik het weegschaaltje thuis en dan schat ik zo goed mogelijk, wel bestel ik dan het meest gezonde op de kaart.
Hoe anders eet je nu? Ik eet gezonder, minder, langzamer, meer in balans, schrap zoveel mogelijk suikerbommen en ik eet niet tussen 20.00u en 9.00u. Veel groente, vezelrijk voedsel, mager vlees, weinig tussendoortjes. Een tussendoortje is meestal fruit, groente of lichte crackers met mager beleg. Wát ik eet maak ik mooi op. Een boterham met 30+ kaas krijgt ook tomaat, sla, schijfjes komkommer, augurkje, radijs... Omdat het tijd kost om klaar te maken wil ik er ook echt van genieten om het op te eten. Zitten, telefoon weg, pauze nemen en echt focussen op de smakelijke eetbeleving.
Hoeveel beweeg je per dag en houd je dat bij? Ik loop elke dag minstens 5000 stappen en daar moet, minimaal, minstens één ommetje van 20 minuten stevig doorlopen bij zitten. Ik draag een Fitbit die mijn stappen telt en zoals gezegd gebruik ik de Pacer- en de Ommetje App. Alles wat ik verdien aan calorieën is extra; ik reken dus de calorieën die ik verbrand NIET mee bij mijn te verbruiken dag totaal. Omdat ik meestal pas in de avond ga wandelen en ik niet eet na 20.00u. Ik houd niet van wandelen in warmte/hitte/zon, ik ben dol op wandelen in de avond en in de regen, maar wel als ik me daarna lekker om kan kleden thuis.
Vind je het moeilijk om vol te houden? Ja en nee. Ik ben nog niet eerder zó gemotiveerd geweest als nu. Dat is zeker. Ik word ouder en ik besef dat ik waarschijnlijk minder jaren vóór me heb dan achter me. Mijn lijf moet echt nog een tijdje mee en dat betekent dat ik er hard aan moet werken om het gezond en functionerend te houden. Ik houd van lekker eten en er zijn dagen dat ik met de beste wil van de wereld niet dolenthousiast kan worden van een bak salade, hoe mooi die ook is samengesteld. Niet dat gezond eten puur in salades nuttigen zit, maar je begrijpt wat ik bedoel. Dat ik wéét dat bepaald voedsel niet gezond voor me is, wil NIET zeggen dat ik het ineens niet lekker meer vind, hè? Tel daar dan een ontzettende "off-day" bij op vol stress en emotie en dan is het echt alle zeilen bijzetten om niet terug te vallen in ongezond gedrag. Het gaat echt, zelfs na 66 dagen patroonverandering, niet vanzelf.
Waarom de app met de medailles, wat voegt dat toe? Het voegt motivatie toe, de wil om door te zetten en naar een doel toe te werken! Ik snap de vraag; je betaalt voor deelname aan een challenge, het levert je een mooi stuk metaal op, maar verder kun je er weinig mee. Voor mij is het echter een tastbaar symbool dat ik goed bezig ben. Er zijn weken dat ik me een slag in de rondte wandel, gezond eet, extra beweeg en nog voel ik geen verbetering in mijn conditie of ben ik maar een gram afgevallen of toegenomen in spiermassa. Dan helpt de challenge me om te gaan met het "wat-heeft-het-nou-allemaal-voor-zin" gevoel.
Tot zover, lieve lezers. Wordt vervolgd...
Comments