Ik heb iets op te biechten. De foto hiernaast geeft het al een beetje weg, maar laat ik even het hele verhaal met jullie delen.
Mijn lieve echtgenoot ging, bij hoge uitzondering, mee winkelen, aangezien hij graag een paar lekker zittende pantoffels wilde voor in huis. ("Voor in huis" lijkt een overbodige toevoeging, ware het niet dat hij óók in zijn werkbus bij voorkeur pantoffels draagt, omdat dat nu eenmaal lekkerder rijdt dan met zware werkschoenen aan.) Dus in Hardenberg samen een welbekende schoenenwinkel in. Heel rek vol pantoffels, maar omdat mijn lief ook een groot fan is van wollen sokken bleek het nog een hele uitdaging om een geschikt paar pantoffels te vinden. Zit niet lekker, past niet goed, loopt niet fijn... De stapel afgekeurde pantoffels groeide.
Toen viel mijn oog op een doos die een aangenaam grote, schreeuwerige afprijssticker bevatte met daarin: Crocs. Met zachte nepbonten voering en een hip limited edition printje. In mijn man zijn maat. Mijn inner circle weet hoe ik altijd over Crocs dacht, hè? Dus inwendig gierend van het lachen en met een licht duivelse grijns reikte ik manlief de Crocs aan. Hij keek ernaar met opgetrokken wenkbrauwen, maar paste ze aan met een what-the-heck air en... Liefde op het eerste gevoel. "Wat lopen die heerlijk!" Ik dacht even dat hij me in het ootje nam, maar nee. Op naar de kassa.
Sinds die dag kijk ik elke avond aan tegen een man op Crocs. Ik kon me er nog steeds niks bij voorstellen, totdat ik even naar buiten moest om iets te pakken en hij mij even zijn Crocs aanbood zodat ik geen natte sokken zou krijgen. En het hallelujah moment kwam. Potdomme, die krengen lopen ECHT lekker! En dus ging Karina eens neuzen op de Crocs site en vond een eveneens aangenaam geprijsd exemplaar met nepbonten voering. Zwart, dat wel.
Nou, zie foto. We zijn dus nu een Crocs Monsieur en Madame en ik moet er nog een beetje aan wennen... Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik heb een nieuw woordje geleerd deze week: "Jibbitz". Ik geneer me te erg om uit te leggen wat dat zijn, wanneer je het niet weet, maar ik zou zeggen: Google het eens. Er is geen hoop meer voor me, hè?
Comments