"Lieve Karina", ...

Je kent het vast nog wel uit de "damesbladen", de rubriek waar lezers vragen mogen stellen over uiteenlopende zaken, of het nu gaat over het beste recept voor bananenbrood, Tindertips, relatieproblemen of brein-oefeningen. Ik sta nergens van te kijken. Vraag het maar!

"Hoe vind ik mijn ideale partner?"

Beste "Anoniem", dank je voor je leuke en openhartige bericht en fijn dat ik het antwoord hier mag delen. Het valt me op dat je een heel wensenlijstje hebt met wat in jouw ogen de ideale partner zou zijn. Je schrijft echter heel weinig over jezelf. Je wilt een partner die eerlijk is, open, betrouwbaar, zorgzaam, knap, slim, attent, romantisch, die gevoel voor humor heeft... Ik begrijp je wensen, maar je moet iemand eerst leren kennen om te ervaren of diegene die eigenschappen heeft en hoe die er gestalte aan geeft. En of die manier bij jou past. Als jij, bijvoorbeeld, liefdesbrieven het toppunt van romantiek vindt maar je ontmoet een geweldig iemand die dyslectisch is die liever prachtige bloemen voor je koopt, kun je daar dan mee leven? Of blijf je dan toch snakken naar iemand die jou brieven schrijft? Begrijp je wat ik bedoel? Wat vooral geldt voor een goede relatie is: wanneer je een super partner wilt krijgen (en houden!) moet je zelf ook een super partner zijn". Wat heb jij zelf te bieden? In een duurzame relatie is balans en gelijkwaardigheid zeer belangrijk. Wanneer je veel van een partner verlangt, zul je ook bereid moeten zijn veel te geven. Je kúnt ook je lijstje terzijde leggen en je verwachtingen laag houden, waarbij je wel bewaakt wat ècht noodzakelijk is voor jou. Ga je teveel concessies doen, dan lever je misschien in van wat voor jou belangrijk is en dat werkt niet, op de lange duur. Waar kun je iemand ontmoeten? Overal waar je komt! Ik heb geen dichtgetimmerd, vast antwoord. Denk logisch, in ieder geval. Heb jij niks met cartoons en superhelden, dan kun je beter niet naar Comic Con gaan om iemand te ontmoeten. Andersom denkend kun je naar plekken gaan waar je graag komt en die bij je passen. Met personen die daar ook komen heb je dan alvast iets gemeenschappelijk. Wat het belangrijkste is dat ik je mee wil geven: spendeer je tijd niet aan zoeken naar de "ware". Spendeer het liever aan jezelf ontwikkelen en de beste versie van jezelf zijn zodat je straalt omdat je gelukkig bent met jezelf! En wie weet.

"Hoe kom ik van mijn onzekerheid af?"

Alles begint met een gedachte. Onzekerheid komt voort uit een negatief zelfbeeld en dat komt weer door een innerlijk, zeurend stemmetje, die je gedachten continu laten gaan over wat je niet (goed genoeg) kunt, wat je niet (genoeg) bent... Laten we, om te beginnen, je vraag eens ombuigen naar een vraag die meer gericht is op werken naar positieve verbetering: "Hoe kan ik meer zelfvertrouwen krijgen en zekerder worden van mezelf?" Tijd om dat stemmetje het zwijgen op te leggen. Geef het stemmetje een naam, Ernie of zo. Elke keer wanneer een negatieve gedachte opkomt zeg je: "Kop dicht, Ernie!" En je verplaatst je gedachten naar alles dat je goed hebt gedaan. Elke dag is dat wel iets! Dat je me een vraag hebt gesteld, bijvoorbeeld. Je hebt initiatief getoond en je bent in actie gekomen. Goed zo! Laat Ernie maar zeiken. Je bent goed bezig! Zeg dit ook tegen jezelf, zo vaak je maar wilt. Wat ook helpt is je bewust zijn van je houding. Ga maar eens voor de spiegel staan en recht je rug, schouders naar achteren. Hoe voelt dat? Blijf Ernie tegengas geven en geloof de onzin die hij je vertelt niet. Blijf dat elke dag doen!

"Hoe weet ik of ik een midlifecrisis heb?"

Dank voor deze vraag! Laten we het eerst eens hebben over wat een midlifecrisis precies is en welke symptomen zich ( kunnen) manifesteren. Zoals het woord al zegt zijn het vooral mensen tussen de 35 en 60 jaar die erdoor getroffen worden. Je beseft ineens dat je niet piepjong meer bent, maar ook nog niet bejaard. Met een beetje geluk heb je nog evenveel leven voor je liggen als achter je, maar de resterende tijd wordt met de dag minder. Tijd wordt daardoor steeds kostbaarder. Je wilt het niet meer besteden aan dingen die je niet gelukkig maken. Ook je energie niet. Je krijgt het "nu of nooit!" gevoel; ineens heb je soms een "bucketlist", dingen die je echt nog een keer gedaan wilt hebben. Ook kan het gaan kriebelen om je hele leven drastisch om te gooien, want nu kan dat nog. Ook ken je jezelf inmiddels een stuk beter, dus keuzes die je ooit maakte toen je jong was, passen misschien helemaal niet meer bij je. Je gaat bedenken wie je ècht bent en wat je ècht wilt. Soms overvalt je ineens het "is dit alles?" gevoel. Je wil misschien niet dat de rest van je leven wordt zoals het tot dan toe geweest is. Soms wil je aan jezelf bewijzen dat je echt nog niet zó oud bent. Dit alles kan een gevoel van onrust geven en onvrede,. Bij vrouwen speelt mee dat ze het einde van hun vruchtbare periode naderen en van veel mannen kennen we het cliché van de keuze voor snelle sportwagens, een jongere vrouw, drastisch naar de sportschool gaan etc. Alles bij elkaar maak je de balans op van je leven en je gaat bedenken hoe je verder wilt. Je omgeving kan vinden dat je jezelf niet bent, of egocentrisch. Het is een fase. Gebruik die positief om erachter te komen wie je bent, hoe je wilt zijn en wat je gelukkig maakt!

"Waarom vind ik keuzes maken zo lastig?"

Eerst maar het goede nieuws: volgens de onderzoeken hebben vooral zeer intelligente personen moeite met het maken van keuzes. Simpelweg omdat hun brein hen alle mogelijke uitkomsten van een andere keuze voorschotelt, waardoor ze verzanden in eeuwige twijfel. Niets in het leven komt immers met garantie. Of het nu gaat om relaties, werk of zelfs een soort pizza op een menukaart: aan de ene kant is het bekende, het vertrouwde, ook al is het misschien niet ideaal of ben je er al lang niet echt gelukkig meer mee. Aan de andere kant is er een wereld van andere mogelijkheden en nieuwe keuzes, maar: onbekend. Kiezen voor iets onbekends kan tegenvallen. Het kan ook een hele nieuwe wereld voor je openen. Ken je die van "je leven begint buiten je comfortzone"? Een gezegde waar ik het niet helemaal mee eens ben. Liever zou ik zeggen dat je een nieuw leven vindt buiten wat bekend is voor je. Wanneer weet je dat je klaar bent voor het maken van een nieuwe keuze? Op het moment dat je bereid bent de gevolgen van die keuze te dragen en om de verantwoordelijkheid te nemen voor de veranderingen die het in je huidige situatie zal veroorzaken. Besef dat alle verandering lastig is. Alles dat nieuw is zul je moeten leren. Blijf je doen wat je altijd deed, dan zul je blijven krijgen wat je altijd kreeg. Dat geeft zekerheid. Het biedt echter geen kansen tot groei en ontplooiing. Wat je ook kiest, zorg dat je de keuze voor jou maakt, niet voor een ander. Volg je hart, maar vergeet niet je hoofd te blijven gebruiken.